Eer hoog houden
Op het gebied van rijdynamiek heeft Mazda zijn eer hoog te houden. Dat zelfs hoog op de poten staande auto's als de CX-5 bovengemiddeld strak rijden, geeft al aan dat de Japanse ingenieurs weten waar ze mee bezig zijn. Dankzij de fijne besturing en de grote spoorbreedtes en wielbasis, gaat de auto niet alleen vol vertrouwen een bocht door, maar is de rechtuit-stabiliteit ook prima in orde. Het strakke weggedrag heeft wel een nadeel; vooral op korte richels is het onderstel wat stoterig en voel je dit duidelijk in het interieur. Daarbij gaat het schakelen via korte slagen en een kort pookje strak, maar ook wat hakerig. Wij vinden dit wel prettig, maar we kunnen ons voorstellen dat niet iedereen dit prefereert. Al lijkt op papier een maximaal vermogen van 120pk niet genoeg om van een bijna 1.200 kilo zware auto een pittig wagentje te maken, in de praktijk blijkt dat de manier hoe het blok de paarden afgeeft belangrijker. Met een indrukwekkende soepelheid spurt de Mazda3 naar de '100' in 8,8 seconden. Hierbij laat hij een diepe brom horen. Eenmaal op snelheid is het aangenaam stil en verneem je niks van de tweeliter in het vooronder. Dat downsizing niet aan Mazda is besteed en er 'gewoon' tweeliterblokken gebruikt worden, is niet direct een voorbode voor een hoog verbruik. Zonder enige moeite gedaan te hebben om het verbruik laag te houden, haalden we een gemiddelde van 7,1 liter per 100 kilometer. Rijd je meer op 80-kilometerwegen en houd je meer rekening met 'het nieuwe rijden', dan is de fabrieksopgave van 5,1 liter per 100km dichter te benaderen.