Mazda 3 1.6 S-VT Executive

Het rijden

Het weggedrag is in één woord geweldig. Hij laat zich niet gek maken, deze Japanner. Om bij de besturing te beginnen: deze is heerlijk direct en zelfs een beetje sportief zwaar. Daarnaast geeft de installatie een goede tegendruk. Het onderstel is lekker stevig en laat vrijwel geen bijgeluiden horen. Overhellen doet de auto zo goed als niet. Op smalle binnenweggetjes valt ook op dat de voor- en achterkant goed met elkaar in balans zijn.

De motor in de testauto is de nieuwe 1.6 S-VT, voorzien van sequentiële kleptiming. Wat betreft karakter past dit aggregaat prima bij het weggedrag van de auto. Vrij vlotte prestaties, een lekker sonoor geluidje (je hoort duidelijk de achterdemper bij het optrekken vanuit stilstand) en hij heeft het zowel bij hoge als lage toeren naar zijn zin. Natuurlijk zijn de 105 pk en 145 Nm niet voldoende om ambities van sportieve bestuurders waar te maken, maar voor hen is er de € 2.700 duurdere 2-liter met 45 pk en 42 Nm extra.
Ook het schakelen staat op één lijn met het weggedrag en de pittige motor. Zonder haken en bijgeluiden 'klik-klakt' de pook met korte slagen door alle versnellingen. Heerlijk.
Ergerlijk is wel dat je ontzettend voorzichtig met het gaspedaal om moet gaan. Vooral bij optrekken vanuit stilstand en bij het schakelen is het de eerste kilometers goed opletten dat je het gaspedaal goed loslaat, anders ijlt de motor na.

Omdat ik nooit in de vorige Mazda3 heb gereden kan ik het geluidsniveau niet vergelijken met dat van nu. Wel kan ik zeggen dat de 1.6-motor bij het optrekken aardig van zich laat horen, bij stationair toerental en constante snelheden verdwijnt de herrie naar de achtergrond. Het verschil tussen 120 en 140 km/h is nauwelijks hoorbaar. Er zijn concurrenten die een geleidelijker verloop van het geluidsniveau kennen.

Een uitrustingsitem dat ik erg gemist heb is cruise control. Dit is alleen op de 2.0-motor en de diesels standaard. Waarom? Geen idee!